Av alle dyreungar likar eg best lamma, desse krøllete små skapningane som du får så lyst til å kneppa inntil deg. Då eg var liten, sprang eg heile bakkane rundt etter lam, helst dei sjeldne svarte.

No er tida der snart, at nye lam ser dagens lys. Men eg spring ikkje lenger bakkane rundt for å fanga dei.

I Bjellandsneset finn du husmannsplassen «Hålo», der minne om slit og strev ligg att i gamle murar.

Vidare inn i skogen kjem du forbi hidlaren som har fått istappgardiner mot sola.

Deretter høyra bruset frå istapp-orgelpipene.

Tilslutt kan du fundera over kor det vart av Helene Harefrøken.

Ei av mange gode sider ved jobben min, er at me kan vera ute i det grøne. Vekene framover mot sommaren vil vonleg by på opplevingar til vanns og til lands.

Denne gongen er det nabo-Marit som har sendt meg grøne gleder etter ein utflukt til «Flor og fjære» på Hidle ved Stavanger. Vår- og sommarlengten er ekstra sterk no når vinteren slepper opp taket litt, og utetemperaturen er på stigande.